این روشنفکرهای تاریک اندیش!

روشنفکری بی غیرتی و هرزگی نیست!
روشنفکری کلاه لبه دار و موی بلند ژولیده و عینک ماهیتابه ای و سیبیل مارکسیستی نیست!
روشنفکری سیگار برگ و شلوار لوله تفنگی و تی شرت منقش به عکس "چگوارا" و گوش دادن به موسیقی های "خیلی" خاص نیست!
روشنفکری تحلیل قاراشمیشی از افاضات نیچه و صادق هدایت و خسروگلسرخی و ژیژک و تارکفسکی در کافه نادری میان دود متراکم سیگار نیست!

لازمه ی روشنفکری در گام اول علم و دانشه. آدم بی سواد لزوما نمیتونه و نباید ادعای روشنفکری کنه. کسی که کل کتابهایی که تو عمر پربرکتش! خونده از مرز انگشتان یک دست فراتر نمیره؛ اونی که در رابطه با هر مساله ای اضهار فضل میکنه از فاشیسم و پوپولیسم و امپریالیسم بگیر تا نقد کورکورانه و ابلهانه از آیین و شریعت! و اگه همون لحظه ازش بپرسی لطفا فاشیسم ر تعریف کن مثل بز فقط نگات میکنه! این آدم نمیتونه روشنفکر باشه.

روشنفکر اونه که بتونه از خودش دستورالعملی هر چند کوچک برای پیشرفت و سعادت بشریت ارائه بده!
روشنفکر اونه که وقتی که "سنت" ر نقد میکنه متوجه باشه که باید جای این سنتی که میخواد کنار بزنه "آزادی" ر جایگزین کنه نه اینکه با شبیه سازی هویت ها و از بین بردن تفاوت های فردی دقیقا در خدمت جوهر و ذات سنت حرکت کنه!!!

چه بسیارند امروز، روشنفکرانی که فقط پوسته و لایه ی بیرونی روشنفکری دارند ولی از درون پوچ و تهی اند...